لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر بهبود معتادان جنسی زن بود. جامعه آماری تمامی معتادان جنسی زن استان فارس در سال 1390 بودند. حجم نمونه 5 زن دارای اعتیاد جنسی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. پژوهش به صورت تک آزمودنی و با استفاده از روش خط پایه چندگانه اجرا گردید. داده ها از پرسشنامه اعتیاد جنسی کارنز گردآوری گردید. نتایج نشان دهنده تایید فرضیه بود .بدین معنا که در شاخص بهبودی در متغیر اعتیاد جنسی سیر نزولی منحنی به نسبت خط پایه درمان مشاهده گردید. با توجه به مبانی نظری اعتیاد جنسی که آزارهای جنسی دوران کودکی زمینه ساز مهمی برای این اختلال می باشد. هم چنین وجود علائم مشابه و رابطه مثبت بین آسیب های وابسته به اعتیاد جنسی با نشانه های استرس پس آسیبی و مشکلات شناختی و تاثیر مثبت درمان حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر بهبود این افراد و نتایج حاصل از این پژوهش می توان برای درمان معتادان جنسی از روش درمانی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد استفاده نمود.

با توجه به اینکه بعضی از فوبی های خاص به همان شیوه ی اختلال استرس پس از سانحه به وجود می آیند، این احتمال مطرح است که بتوان فوبی های خاص را نیز به شیوه ی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد درمان کرد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر درمان حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد بر کاهش نشانه های اختلال فوبی خاص بود. پژوهش حاضر یک بررسی تک موردی از نوع خطوط پایه چندگانه بود که بر روی سه آزمودنی مبتلا به فوبی خاص انجام گرفت و ابزار پژوهش نیز عبارت بود از پرسشنامه ترس که آزمودنی ها در مرحله ی خط پایه و پایان جلسات دوم، چهارم، ششم و هشتم و همچنین در دوره ی پیگری پس از درمان، آن را تکمیل نمودند. یافته ها نشان دادند که نمره ی آزمودنی ها در بعد اجتناب فوبیایی خاص در مرحله ی درمان و پیگیری نسبت به مرحله ی خط پایه کاهش یافته است. بنابراین، می توان گفت که روش درمانی حساسیت زدایی از طریق حرکات چشم و پردازش مجدد در کاهش نشانه های اجتناب فوبیایی موثر است.

مقدمه: افسردگی شایع ترین پیامد روان شناختی در بیماران مبتلا به آسیب های نخاعی است؛ از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر میزان افسردگی بیماران مبتلا به ضایعه نخاعی انجام شده است. روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده است. 40 بیمار مبتلا به ضایعه نخاعی در مرکز توان بخشی حدیث شهر قزوین در سال 1398-1397، به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در پنج جلسه به مدت 90 دقیقه برای گروه آزمون انجام شد. گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و افسردگی بک ویرایش دوم انجام شد. میزان افسردگی بیماران قبل، یک، سه و شش ماه بعد از اجرای مداخله اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 و آزمون های آماری t مستقل، t زوجی، کای اسکویر و آنالیز واریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج مطالعه نشان می دهد، میانگین میزان افسردگی در گروه آزمون و کنترل، قبل از مداخله، به ترتیب 10/4 ± 31/4 و 6/3 ± 30/5 بود که با آزمون (0/3=t، 0/7=P) اختلاف معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد و یک ماه پس از مداخله در گروه آزمون به 5/7 ± 22/1 و کنترل 6/6 ± 30/3 رسید که با عنایت به آزمون (4/1=t، 0/001

مقدمه: بیماری تالاسمی از بیماری های شایع ژنتیکی در جهان و به ویژه در کشور ما می باشد. ﺑﺴﻴﺎری از دﻻﻳﻞ مانند ﻣﺰﻣﻦ ﺑﻮدن ﺑﻴﻤﺎری، ﻫﺰﻳﻨﻪ درﻣﺎﻧﻲ، ﺣﺎﻻت ﺑﻴﻤﺎری اﻧﺘﻈﺎر مرگ زودرس ﺑﺎﻋﺚ اضطراب در ﺑﻴﻤﺎران ﺗﺎﻻﺳﻤﻲ ﻣﻲﮔﺮدد. پژوهش حاضر ﺑﺎﻫﺪف ﺗﻌﻴﻴﻦ تاﺛﻴﺮﻛﺎرآیی روش ﺣﺴﺎﺳﻴت زداﻳﻲ ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺎت ﭼﺸﻢ و ﭘﺮدازش ﻣﺠﺪد ﺑﺮ ﻣﻴﺰان اﺿﻄﺮاب نوجوانان ﻣﺒﺘﻼﺑﻪ تالاسمی اﻧﺠﺎم شد.روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی می باشد. 60 نوجوان مبتلا به تالاسمی در محدوده سنی 12-20 سال انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎمه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه اضطراب بک جهت گردآوری داده استفاده گردید. در گروه مداخله درﻣﺎن ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زداﻳﻲ ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺎت ﭼﺸﻢ و ﭘﺮدازش ﻣﺠﺪد در سه ﺟﻠﺴﻪ ﺑﻪﺻﻮرت یک روز در ﻣﻴﺎن ﺑﻪ ﻣﺪت 45-30 اﺟﺮا شد. در گروه شاهد هیچ اقدامی انجام نشد. تجزیه و تحلیل داده ﻫﺎ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ آمار توصیفی، آزمون های آماری تی مستقل و آزمون تی زوجی، آزمون ناپارامتری و آزمون کولموگروف اسمیرنوف انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین میزان اضطراب نوجوانان مبتلا به تالاسمی قبل از اجرای روش درمانی ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زداﻳﻲ ﺑﺎ ﺣﺮﻛﺎت ﭼﺸﻢ و ﭘﺮدازش ﻣﺠﺪد در گروه مداخله 34.73±5.62 بوده که پس از انجام روش درمانی ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زداﻳﻲﺑﺎ ﺣﺮﻛﺎت ﭼﺸﻢ و ﭘﺮدازش ﻣﺠﺪد به 19.90±2.48 تغییر یافت. که نسبت به قبل از مداخله کاهش چشمگیری داشته است و از نظر آماری معنادار بود (P<0.001). همچنین نتایج نشان می دهد که ﺣﺴﺎﺳﻴﺖ زداﻳﻲﺑﺎ ﺣﺮﻛﺎت ﭼﺸﻢ و ﭘﺮدازش ﻣﺠﺪد به صورت معناداری در کاهش اضطراب نوجوانان مبتلا به تالاسمی موثر است.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد درمان حساسیت زدایی چشم و پردازش مجدد از طریق تاثیر بر یکپارچه سازی حافظه می تواند عمل نماید و این روش در کاهش اﺿﻄﺮاب نوجوانان ﻣﺒﺘﻼﺑﻪ تالاسمی موثر است.

زمینه و هدف: یکی از شایع ترین روش های تشخیصی تهاجمی پیشرفته در بیماری های قلبی، کاتترگذاری قلبی می باشد که باعث افزایش میزان اضطراب بیماران قلبی می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر میزان اضطراب بیماران در انتظار کاتترگذاری قلبی انجام گرفته است.روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی می باشد که در آن 60 بیمار در انتظار کاتترگذاری قلبی بستری در بخش قلب بیمارستان طالقانی تهران از اردیبهشت تا تیر ماه سال 1393 به صورت نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. برای گرد آوری اطلاعات از پرسش نامه ویژگی های جمعیت شناختی و پرسش نامه اضطراب بک استفاده شد. روش درمانی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد حداکثر در دو جلسه به مدت 30 تا 45 دقیقه برای بیماران گروه مداخله انجام شد. میزان اضطراب بیماران قبل و بعد از اجرای مداخله اندازه گیری شد. برای بیماران گروه کنترل مداخله ای انجام نشد و فقط میزان اضطراب آنها در دو جلسه (بار اول و 6 ساعت بعد) پرسشنامه اضطراب بک اندازه گیری شد. داده ها به وسیله آمار توصیفی آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، کای اسکویر، ویلکاکسون و من ویتنی و با استفاده از SPSS نسخه 19 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین میزان اضطراب قبل از مداخله در گروه مداخله 4.18±46.75 بود که بعد از مداخله، این میزان به 2.23±9.51 رسید که از نظر آماری تفاوت معنی داری را نشان داد (p<0.05). میانگین میزان اضطراب در گروه کنترل در جلسه اول 5.13±47.56 بود که 6 ساعت بعد به 5.11±45.34 رسید و این تفاوت از نظر آماری معنی دار بود (p<0.05).نتیجه گیری کلی: روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد می تواند به عنوان یک روش استاندارد، موثر، جدید و غیر تهاجمی در درمان یا کاهش شدت اضطراب بیماران در انتظار کاتترگذاری قلبی مورد استفاده قرار بگیرد.

زمینه و هدف: بیش از 50 درصد افراد دچار قطع عضو از درد عضو خیالی رنج می برند. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر درد عضو خیالی بیماران تحت قطع عضو انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی در بیماران تحت قطع عضو در شهر یاسوج در سال 1393 تا 1394 انجام شد. در مجموع 40 بیمار مبتلا به قطع عضو به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در گروه تجربی، روش درمانی حساسی تزدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در 12 جلسه انجام شد. در گروه کنترل هیچ مداخله ای صورت نگرفت. داده های درد عضو خیالی، قبل از درمان و بعد از درمان گردآوری شده و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی مستقل، آزمون تی زوجی و مجذور کای تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین درد عضو خیالی قبل و بعد از مداخله در گروه تجربی وجود دارد (p<0.001). میانگین درد عضو خیالی در گروه کنترل بعد از مداخله در مقایسه با قبل از مداخله تغییر معنی داری نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد باعث کاهش درد عضو خیالی در بیماران تحت قطع عضو می گردد.توصیه می شود که از این روش به عنوان یک درمان مکمل برای درمان بیماران مبتلا به قطع عضو استفاده شود.

زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای انفارکتوس میوکارد و وجود مشکلات شناختی در این بیماران، انجام مداخلات موثر جهت ارتقا عملکرد شناختی و فرآیند های ذهنی آنان ضروری می باشد، لذا هدف از این مطالعه تعیین و بررسی تاثیر حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر عملکرد شناختی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بود. روش بررسی: این یک مطالعه کارآزمایی بالینی می باشد که در سال1401-1400 بر روی 60 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد در مراکز درمانی شهر یاسوج انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. بیماران گروه مداخله 6 جلسه انفرادی 60 دقیقه ای EMDR را طی 2 هفته دریافت کردند، ولی بیماران گروه کنترل تنها مراقبت های روتین را دریافت کردند. اطلاعات با استفاده پرسشنامه دموگرافیک قبل از مداخله و عملکرد شناختی فولستین قبل و پس از اتمام مداخله در دو گروه جمع آوری گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: اکثریت بیماران مرد(7/66 درصد) و در دامنه سنی6051 سال بودند. پس از اجرای EMDR میانگین نمره کل عملکرد شناختی و تمامی خرده مقیاس های آن در گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود(001/0p<). پس از تعدیل نمرات پس آزمون از طریق حذف اثر پیش آزمون، مشخص شد که مداخله بر تقویت عملکرد شناختی تاثیر معنی دار داشته است(889/0=partial η, 2، 001/0p<، 48/440=F). نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت مداخله درمانی EMDR بر عملکرد شناختی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد در مطالعه حاضر، می توان با ادغام این نوع مداخلات درمانی در مراقبت های روتین جهت تقویت عملکرد شناختی این بیماران گام موثری برداشت.